W dobre dni mama Sally uśmiecha się ciepło i rozczesuje jasne włosy córeczki. W czarne dni płacze alboleży nieruchomo w łóżku, albo odwraca się twarzą do ściany. Jest obojętna na wszystko. Depresja odbieratej pięknej młodej kobiecie wolę życia.W czarne dni córeczką zajmuje się tatuś.Sally ma trzy lata, kiedy tatuś po raz pierwszy dotyka ją podczas kąpieli. Dziewczynka nie ma oparciaw matce, pogrążającej się w depresji, obojętnej na wszystko, nawet na cierpienie własnego dziecka. Sallyjest zupełnie sama - z tatusiem, który zmusza ją do coraz straszniejszych rzeczy. A ona wciąż ma nadzieję,że mama przyjdzie jej z pomocą.Ta nadzieja umiera wraz ze śmiercią matki. Teraz ojciec jest bezkarny. Dla sześcioletniej Sally zaczyna siękoszmar, który naznaczy jej życie na zawsze.Przeżyta trauma nie pozwalała dorosłej Sally zbudować trwałych związków. Musiało minąć wiele lat, zanimznalazła szczęście i miłość.

Matka i córka. Nie widziały się od lat. Teraz Toni czuwa przy umierającej matce i czeka na prośbę o przebaczenie... Patrzy na matkę i widzi siebie - małą, sliczną, Anotinette, dziewczynkę, którą była. I o której wspomninie musiała ukryć głęboko w niepamięci. Żeby móc dalej żyć... Pierwsze lata życia Antoinette to idylla, z dystyngowaną matką i kochającą babcią. Ale wszystko się zmnienia, kiedy tata wraca z wojska. Zaczyna się koszmar. Toni ma sześc lat, gdy po raz pierwszy tatuś całuje ją... Nie tak jak ojciec całuje córkę. - -Tylko nie mów mamie - ostrzega - bo przestanie cię kochać. Jednak dziecko mówi mamie. A matka nie chce nawet o tym słyszeć... Od tej chwili Toni musi mieć z tatusiem wspólna "tajemnicę"... Przez osiem lat... A kiedy prawda wreszcie wychodzi na jaw, dziewczynka zostaje potępiona, wtrącona w otchłań depresji i autodestrukcji. Nadzieję i siłę musi znaleźć w sobie.